20 juni 2009

wonderlijke knappe nieuwe schoenen




vrijdag middag was papa op visite en dan gaan we vaak wandelen. zo ook deze vrijdag. mama vondt het wel een goed plan om naar de hema te gaan , kip eten omdat ik weer erg slecht eet. het was braderie en ze wilde langs de achterkant waar het minder druk was de hema in gaan. ik heb onderweg veel nummerborden gelezen, dat vindt ikerg leuk. ik stop bij bijna elke auto en loop pas verder als mama het nummerbord hardop heeft gelezen. vooral dubbele cijfers en letters vindt ik erg boeiend. toen we vlak bij de markt waren wilde ik niet richting hema. dat kan ik goed aangeven door bv te stoppen met lopen en zachtjes aan mama'sarm te trekken. gelukkig mocht ik kiezen, en staken we de markt over waar poppenkast was. veel lawaaige kinderen en druk, ik wilde niet kijken en dat hoefde niet, dus we liepen door. ik wees de weg naar de speelgoed winkel. bart smit wil ik niet in want ze hebben daar verbouwd en wat ik eigenlijk het mooiste vond in de winkel hebben ze weg gehaald, de grote muurschildering van de clown. dag bart. ik loop door naar de volgende speelgoed winkel. die vindt ik leuker want daar hebben ze mooie treinen. ik krijg een mooie trien van papa, annie. en van mama krijg ik later de bijbehorende clarabel. heel blij draag ik zelf de tas en geef mama een hand. ik vervolg mijn rondje. meestal loop ik naar de appie want ik vindt de lift daar erg mooi en daarna door de fietstunnel. vandaag doe ik het anders. ik trek aan mamas arm als we langs de schoenenreus lopen en trek haar mee naar binnen. nou eigenlijk laat mama zich mee naar binnen trekken. want omdat ik niet praten kan zijn dit soort dingen mijn manier van comuniceren en mama kan goed luisteren. we lopen de winkel in en ik laat mamas hand los . ik loop recht naar de plek waar de kinderschoenen staan. gaa zitten en trek mijn schoenen uit. ik heb maat 32. ik pak andere schoenen van het rek, maat 33. allemaal helemaal zelf. witte gymmpen. met klitteband want dan kan ik ze zelf dichtmaken en openmaken. mama kijkt vol verbazing. papa ook. zonder dat me verteld is dat we schoenen gaan kopen ben ik volgens eigen plan dus de winkel ingelopen, en heb schoenen uitgezocht. dit is niet besproken. ik heb dit helemaal zelf bedacht. ik heb dit nog nooit eerder zo gedaan. best wel knap. toch!! nu moet ik er nog aan toevoegen dat mijn schoenen niet in lengte echt te klein waren maar de breedte zat niet helemaal lekker en de nieuwe schoenen die ik uitzocht zijn een stuk breder. is dat nu niet wonderlijk? mama zegt ook als ze er zelf niet bijwas geweest had ze dit niet geloofd.

Geen opmerkingen: