quote...

QUOTE VAN DEZE SITE (LINK) In mijn eigen woorden: mijn zoon leeft in een andere cultuur. Een minderheidscultuur. Hij kan zich alleen staande houden in ‘onze’ wereld door begrip. Begrip voor het wel willen maar niet kunnen, voor de bombardementen aan prikkels die hij ongefilterd binnenkrijgt, voor het denken in eindeloze details. Hij leert langzaam onze ‘cultuur’ te begrijpen. Maar wat zou het fijn zijn als dat begrip wederzijds zou zijn, als we niet veroordelen, maar leren van zijn unieke kijk op de wereld en hem een handje helpen te overleven in deze voor hem vreemde omgeving. Als we reizen doen we dat immers ook; we hopen dat de lokale bevolking ons meeneemt in hun cultuur zonder onze cultuur te veroordelen. Wederzijds respect, tolerantie, begrip: maakt dat de wereld niet sowieso een betere plek?

helemaal mee eens.

1. beperkt en stereotype gedragspatroon, interesses en gedragingen, zoals blijkt uit minstens een van de volgende:
1. overdreven in beslaggenomen zijn door een of meer stereotiepe en beperkte interessegebieden, welke abnormaal zijn in intensiteit of concentratie
2. blijkbaar onverzettelijk ten opzichte van specifieke, niet functionele handelingen of rituelen
3. stereotype en repeterende lichaamsbewegingen (zoals handflappen of draaien met de handen, of complexe bewegingen van het hele lichaam)
4. hardnekkige preoccupatie met gedeeltes van objecten

link bron

Medical

From a medical viewpoint, hyperfocus is thought to result from abnormally low levels of dopamine, a neurotransmitter that is particularly active in the brain's frontal lobes. This dopamine deficiency makes it hard to "shift gears" to take up boring-but-necessary tasks.

fiep, preoccuppatie, hyperfocus hoe je het noemt maakt niet uit, het is en blijft een lastig iets. vooral als je omgeving je ziet als een onhandelbaar kind dat toch eigenlijk moet leren dat niet alles zomaar kan. ik zit gewoon ook vast in bepaalde handelinen. ik kan daar niks aan doen. ik kan het niet veranderen al zou ik het willen. ik ben 6 jaar. en ja ik heb autisme , en ja het gaat over het algemeen goed . en het gaat meestal heel goed op school , en ik heb ook moeite met sommige dingen. en mijn pre occupatie is een ding dat me soms overheerst. en dan moet ik gewoon...en ik ga er geen excuses voor verzinnen of maken. dat vindt ik en mijn mama niet nodig. ik ben wat ik ben. en BTW auties zijn niet de enige met pre-occupaties. er zijn ook neurotypische ( ja zo heten normale mensen met een neurowoord) personen met een preoccupatie. denk maar aan volwassenen met modelvliegtuigjes en verzamelelaars. ook zijn er neuro typischen die hun preoccupatie wat te serieus nemen................