vanmorgen naar school geweest en het was weer gezellig als altijd. ik heb geschilderd. stipjes zei de juf.. maar ik vondt strepen wel leuk dus ik lekker strepen gedaan. totdat ik zag dat de kinderen om mij heen zaten te stippen. dat leek toch ook wel leuk. ik ben toen gaan stippen. stip stipstip. (mooi he inclusief onderwijs!!!!)
'smiddags moet ik naar het ziekenhuis. met de stakende bussen was dat een lange reis. trein en veel lopen maar het was wel leuk en het weer werkte ook goed mee(zeer belangrijk als je wandelt!) we zijn bij de sluizen wezen kijken en ik heb ijs gehad. in het ziekenhuis hoefde ik niet bij het intake gesprek te zijn dus dat was voor mij wel fijn.
mama ging babbelen. in het kort samengevat. ik krijg narcose (8juli) dan wordt mijn gebit gechecked. helemaal gecleand en ik krijg een coating. een coating beschermt dan weer tegen aanvallen van buitenaf...dan mag ik dezelfde dag weer naar huis.
mama moest papieren invullen en wer werdt ook medegedeeld dat ik omdat mijn vorige operatie maart was dat ik dus nu geen bloed hoef te prikken(Hoera) en of er een verwijskaart kan komen van de arts.
mama naar beneden, naar de kinderarts , die toch echt al twee keer eerder een verwijs papier heeft doorgestuurt. ook gelijk een pre-operatief afspraak gemaakt met onze favo kinderarts. die voor ons ook naar rotterdam belt om te vragen hoe het nu zit met die uitslagen van de meerkanaalsregistratievan maart/feb eerder dit jaar. vooral om dat ik dus ook neo-nataal hartpatient was, dat ze dat even meenemenin het onderzoek. maar dat moet een
kindercardioloog naar kijken zegt de kinderarts en die is niet in vissingen dus helaas moet dat in sofia nagekeken worden. ik hoef daar niet heen ofzo. maar mama heeft gewoon meer faith in dr heleboel dan de vluchtigheid van sofia. (uiteraard niet allemaal maar soms tot regelmatig wordt je daat van het kastje naar de muur en met een kluitje in het riet gebonjourd) .ok alle afspraken gemaakt. de 30 juni krijgen we dus meer nieuws over de MKR uit rotterdam via de kinderarts hier.
anyway terug naar de trein. via de touristische route. het was al om en nabij half zes en mama wilde ff kipcorn voor me scoren. we liepen door de winkelstraat waas we even op papa wachte die een koffie to go ging scoren. een moeder , een klein kindje in een wandelwagen en een peuter liepen voorbij. en de peuter was nieuwsgierig naar het waarom ik en mijn wagen zat, ik ben toch groot? dus de slimme peuter vroeg het. dat kindje is moe zei de moeder. de peuter was niet tevreden met het antwoord en bleef staan kijken. dus toen hij het weer vroeg zei mijn mama dat ik gehandicapt ben. ( we leggen niet alles uit maar gebruiken een woord dat aansluit bij het begrip van de vrager) anyway de moeder hurkt en verteld haar spruit dat dat jongetje niet kan lopen en dat is heeeeeeel zielig. zonde he dat dat jongetje niet kan lopen dat is heel erg. (mijn mama houdt wijselijk haar mond) dat is heel zeilig hoor voor dat jongetje. na wat gestaart en gewezen te hebben zegt de moeder tegen mijn mama ...je ziet er niks van he. hij ziet er wel moe uit maar verder zie je er niks van.
OMG mama heeft er hartelijk om gelachen toen de mevrouw weg was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten