15 februari 2007

peg cathederinfo
en meer info op de site van nee eten

woensdag was ik ineens helemaal niet lekker, zomaar ineens wilde ik niks meer ik ging op de bank liggen en wilde er niet meer afkomen, mama moest bij mij liggen. We hadden een afspraak maar die moest mama op het laatse moment afzeggen waardoor ik erg moest huilen omdat mama moest sms-en. Ik kreeg een paacetamol en heb heel goed geslapen tot wel 12 uur smiddags.daarom kon ik sávonds natuurlijk niet slapen!
gelukkig voel ik me vandaag veeeeeeeeeeeeel beter en zijn mama en ik naar de markt geweest en even verf gehaald bij de hema want de keukenmuur moet zwart. dan steken de picto's beter af zegt mama. ze hangt allemaal picto's op de keuken muur zodat ik kan leren met picto's te comuniceren.
Ik kan al heel goed luisteren hoor. mama zeii vandaag, zullen we gaan dansen en muziek aan zetten en ik liep gelijk naar de radio en zette die aan. Ik snap echt heel erg veel. Zelfs mama verbaas ik keer op keer dat ik zoveel kan begrijpen.Nou mama luister goed, met mijn hersens is niks mis en met mijn oren ook niet!! echt ik kan en snap meer dan ieereen denkt, alleen heb ik er niet altijd zin in! en dan kun je praten tot je een ons weeg als ik niet wil, dan wil ik niet.ook als ik bng ben zoals dat we naar het ziekenhuis gaan, dan wil ok ook niet luisteren of beter gezegd dan kan ik gewoon even niet, dan neemt de angst de overhand en ben ik gewoon te dieo in mijn angst om de woorden te kunnen begrijpen. het is niet dat ik niet wil ofzo, maar ik zit er dan zo diep in dat ik niet kan. En dat gebeurt ook als ik niet weet wat er komen gaat, dan ben ik gewoon bang, ook een deetje heleboel omdat ik al zoveel heb meegemaakt.slangetjes doktors ziekenhuizen. gewoon heel veel voor iemand van nog maar 4 jaar. het laatste half jaar heb ik 5 keer in het zieknehuis gelegen met de volgende operatie meegerekend. En zeg nu zelf dat is toch een heleboel voor een stoere vent van 4 jaar. Mama vindt dat ik een bikkel ben. watn ik spring nog steeds vrolijk in het rond, en hoewel het mama is die me iedere keer naar al deze elende toesleept, heb ik het grootste vertrouwen in haar. en zoek ik ook troost bij haar als het allemaal even tegenzit.

Geen opmerkingen: